به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری دانشجو، اندیشکده کوئینسی در تحلیل خود خاطرنشان کرده است: بازگشت به تحریم‌ها، منافع دولت آمریکا را تامین نمی‌کند و تحریم‌ها به عنوان ابزاری برای تحت فشار گذاشتن ایران نتیجه‌ای به‌دنبال نخواهد داشت. ایران به دیپلماسی آمریکا به عنوان اسب تروا نگاه می‌کند. عنایت کنم که ایالات متحده ابتدا از برجام کنار رفت و آشکارا رهبر ارشد نظامی ایران را ترور کرد. تلاش برای هدف قرار دادن یکی از معدود مسیر‌های تجاری ایران، احتمالاً سوء ظن تهران را به سیاست‌های ریاکارانه آمریکا تأیید می‌کند و انگیزه بازگشت به مذاکرات هسته‌ای را از بین می‌برد.
چین هم که به واردات نفت خام وابسته است، بعید به نظر می‌رسد روابط اقتصادی و دیپلماتیکش را با ایران از بین ببرد و به نفع بزرگ‌ترین رقیب ژئوپلیتیک خودش عمل کند. چین هنوز از توافق نامه آمریکا و استرالیا در ماه گذشته در زمینه زیردریایی‌ها عصبانی است. از سوی دیگر، با توجه به موافقتنامه‌های اقتصادی اخیر چین و ایران و الحاق ایران به سازمان همکاری شانگ‌های کمتر محتمل است که چین به نفع واشنگتن و ضرر تهران عمل کند.
تحریم‌ها ناتوان از جلوگیری از گسترش برنامه هسته‌ای ایران هستند. حتی جنگ اقتصادی نادرست علیه ایران موجب تهاجمی‌تر شدن رفتار ایران در حملات نیابتی به نیرو‌های آمریکا و برخی نفتکش‌ها و تأسیسات نفتی عربستان در منطقه شد. از سوی دیگر ایران سطح غنی‌سازی را افزایش داده است.
تحریم‌ها مانع از فعالیت شبکه نیابتی ایران نشده، نیرو‌هایی که هنوز در سوریه فعالیت می‌کنند. اعمال فشار بر اقتصاد ایران، هیچ نوع آسیبی به فعالیت‌های نظامی منطقه‌ای آن وارد نکرده است.
یکی از اهداف اعلام نشده کمپین تحریم‌ها، اعمال فشار کافی برای برانگیختن شورش مردمی علیه جمهوری اسلامی است. این سیاست در نهایت نتیجه معکوس داشته است. نظامی‌ترین عناصر سیاست ایران، قدرت‌شان را تثبیت کرده‌اند. این امر به خاطر تحریم‌هایی است که اعتماد به جایگزین‌های میانه‌رو را تضعیف می‌کند.
تحریم‌ها مانند یک بمب ساعتی هستند. استفاده بیش از حد از تحریم‌ها قدرت آمریکا را از بین می‌برد. همچنین ایران در حال فاصله گرفتن از اقتصاد نفتی است و به اقتصاد خود تنوع بخشیده تا تولید داخلی خود را در اولویت قرار دهد. ایران پس از ۳۰ سال تحریم متناوب به این نتیجه رسیده که ایالات متحده به هر حال تحریم‌هایش را اعمال خواهد کرد. ایرانی‌ها این را یک امر مسلم تلقی کرده‌اند و با این واقعیت سازگار شده‌اند. سیاست تحریم‌ها منافع آمریکا را تامین نمی‌کند. آمریکا برای نجات مذاکرات وین باید بخشی از سنگین‌ترین تحریم‌ها را متوقف کند.
