گروه سیاسی خبرگزاری بیان؛ روابط هند و اسرائیل روی مرز باریکی بین اصول و منافع قرار دارد. هند از لحاظ تاریخی یک متحد سیاسی علیه اشغال فلسطین استعماری اسرائیل بوده است. مهاتما گاندی، نهرو و دیگر مبارزان استقلال هند، اشغالگری اسرائیل را به چالش کشیدند و زیر سوال بردند.
حمایت هند از فلسطینیان حتی پس از اینکه حکومت هند رسماً کشور اسرائیل را در سال ۱۹۵۰ به رسمیت شناخت کاهش نیافت. پس از پایان جنگ سرد وافزایش فرصت‌های سرمایه گذاری، هند روابط دیپلماتیک رسمی با اسرائیل در سال ۱۹۹۲ برقرار کرد.
در دهه‌های بعد، اصول توسط منافع زیر پا گذاشته شد. در سال ۲۰۰۶، هند و اسرائیل پروژه کشاورزی مشترک را برای به اشتراک گذاشتن بهترین شیوه‌ها در زمینه افزایش تنوع و بهره وری محصول، در کنار برنامه‌های آموزشی حرفه‌ای امضا کردند. تجارت دوجانبه نیز در راستای روابط نظامی شروع به رشد کرد.
از سال ۲۰۱۷ تا کنون، تنها سه سال پس از روی کار آمدن حزب راست گرا بهاراتیا جاناتا (BJP) که نخست وزیر نارندرا مودی، از این حزب می‌باشد، هند تبدیل شریک استراتژیک و تولید کننده تسلیحات اسرائیل شده است؛ همچنین با برگزاری مانور‌های نظامی مشترک سعی بر عمیق کردن ارتباطات امنیتی- نظامی دو کشور نیز شد.
از زمان روی کار آمدن مودی در سال ۲۰۱۴، حدود ۴۲ درصد از کل صادرات تسلیحات اسرائیل به هند مربوط بوده است. بر اساس گزارش موسسه تحقیقات صلح بین المللی استکهلم (سیپری)، تحویل تسلیحات به هند از اسرائیل بین سال‌های ۲۰۱۵ تا ۲۰۱۹، ۱۷۵ درصد افزایش یافته است. دو کشور همچنین همکاری خود را در زمینه امنیت سایبری در سال‌های اخیر گسترش داده اند.
از نظر اقتصادی، بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۲۰۲۱، تجارت دوجانبه از ۲۰۰ میلیون دلار در سال ۱۹۹۲ به ۶.۳۵ میلیارد دلار در سال ۲۰۲۱ رسید.
در دولت مودی، تقویت روابط بین هند و اسرائیل فراتر از منافع اقتصادی رفته و به هم افزایی ایدئولوژیک رسیده است.
ایدئولوژی مشترکی که آن‌ها را متحد می‌کند، ناسیونالیسم راست افراطی است، که خواستار طرد (اگر نگوییم اخراج)، همه کسانی است که به هویت انحصار گرایانه‌ای که دولت از آن‌ها میخواهد، پایبند نیستند؛ در همین راستا، مسلمان به هدف خشونت در هند تبدیل شده اند، در حالی که برای دولت اسرائیل، فلسطینی‌ها مانع گسترش استعمار هستند، برای ملی گرایان هندو BJP، مسلمانان نمایانگر فساد یک ملت هندو هستند و این یک به اصطلاح، فلسطینی سازی مسلمانان هند است.
اتخاذ تاکتیک‌های اسرائیل به صراحت توسط سندیپ چاکراورتی، دیپلمات هندی ترویج شده است، که در سال ۲۰۱۹ اظهار داشت که هندو‌ها باید مدل اسرائیل را در کشمیرکه تحت اشغال هند است اتخاذ کنند؛ بنابراین تعجب آور نیست که در کشمیر، ارتش هند از غیرنظامیان به عنوان سپر انسانی استفاده می‌کند، همانطور که اسرائیل در سرزمین‌های اشغالی فلسطین از این روش استفاده می‌کند. این یک عمل غیرقانونی در سطح بین المللی است و از هرگونه دیدگاهی نیز محکوم است.
زمانی که هند در سال ۲۰۱۹ اصلاحیه‌ای را در قانون شهروندی تصویب کرد و برای مهاجران غیرمسلمان وغیرقانونی‌ای که از کشور‌های همسایه بودند، عفو ارائه کرد، یک گروه حامی اسرائیل به نام StandWithUs حمایت خود را از BJP ارائه کرد. دانا کورش، سرکنسول وقت اسرائیل در جنوب هند نیز از این اقدام دفاع کرد و گفت که هند به عنوان یک کشور مستقل حق دارد این اصلاحیه را اعمال کند.
به گفته دیده بان حقوق بشر، از زمان به قدرت رسیدن حزب BJP، اقدامات قانونی مختلفی را انجام داده است که تبعیض علیه اقلیت‌های مذهبی را مشروعیت بخشیده و ملی گرایی خشونت آمیز هندو را ممکن ساخته است. چنین نهادینه سازی نژادپرستی این امکان را برای افراط گرایان هندو در هند و شهرک نشینان یهودی در فلسطین فراهم کرده است که علناً خواستار مرگ مسلمانان و اعراب شوند، در حالی که افراطیون هندو و یهودی اسرائیلی تقریباً از بخشودگی کامل مجازات برخوردارند.
فلسطینیان در اسرائیل و مسلمانان در هند مورد تبعیض قرار و حمله فیزیکی قرار گرفته و حتی کشته شده اند، زیرا نیرو‌های امنیتی نه تنها از آن‌ها محافظت نمی‌کنند بلکه در برخی مواقع به طور فعال در این حمله‌ها شرکت می‌کنند. در هر دو حکومتها، قوه قضاییه به ابزار توسعه ایدئولوژی دولت تبدیل شده است.
یکی دیگر از زمینه‌های همپوشانی این دو حکومت، تخریب خانه است. اسرائیل به طور معمول، خانه‌های فلسطینی‌ها را به عنوان نوعی مجازات، تخریب می‌کند و هزاران نفر را بی خانمان می‌کند. در هند نیز، خانه‌های مسلمانانی که گفته می‌شود مرتبط با اعتراضات اخیر ضد دولتی بوده‌اند نیز در حال تخریب است.
در واقع، در طول سال‌ها، اتحاد هند و اسرائیل فراتر از همکاری اقتصادی رفته است و به اشتراک گذاشتن رویه‌های نژادپرستانه و خشونت‌آمیز بسط یافته است که یکی از آن‌ها اغلب به پوشش اعمال نادرست دیگری کمک می‌کند. در همین حال، متحدان غربی آن‌ها در حالی که نقض حقوق بشر همچنان در حال آشکار شدن است، به عنوان ناظران وضع موجود باقی می‌مانند.
در مقیاس جهانی، با ظهور روزافزون رهبری پوپولیست جناح راست، اتحاد هند و اسرائیل دستورالعمل خطرناکی برای گسترش نژادپرستی و اسلام هراسی در سراسر جهان است.
